دگرگون، به معنای تغییر شکل و حالت است و دگرگونی فرایندی است که طی آن، سنگ اولیه شکل اصلی خود را تغییر داده و به شکل جدید در می آید. پدیده دگرگون به محو و ناپدید شدن یک یا مجموعهای از کانی های متبلور سنگ تعبیر میشود. این تغییرات ممکن است بر روی سنگ های رسوبی که در شرایط سطحی به وجود آمدهاند یا درسنگ های آذرین که از ماگما متبلور گردیده یا حتی در سنگ های دگرگونی حادث شود.
در حالت اخیر، شرایط دگرگون شدگی سنگ قبلی تغییر مینماید و این پدیده با ظهور و پیدایش یک یا مجموعهای از کانی های جدید همراه میباشد؛ بنابراین دگرگونی عبارت از پاسخی است که هر سنگ در مقابل تغییرات محیط شیمیایی یا فیزیکی از خود بروز میدهد و این پاسخ به صورت تجدید تبلور کانی های قدیمی به دانههای جدید یا پدیدار شدن کانیهای نو ظهور و تخریب بعضی دیگر تجلی میکند.
محدوده پیدایش سنگ های دگرگونی از ۵ کیلومتری عمق زمین آغاز می شود. در این عمق میزان دگرگونی ضعیف است ولی هر چه عمیق تر رویم، به دگرگونی شدید در عمق ۲۵ کیلومتری می رسیم.